Zdjęcie Starszej Pani z flagą z marszu KOD – „My, Naród”

Andrzej Trzeciakowski

Czy pamiętacie to zdjęcie Starszej Pani z własnoręcznie uszytą flagą z marszu „My, Naród”? Na pewno tak; przyznaję, że mnie to zdjęcie bardzo poruszyło. Tak bardzo, że postanowiłem odnaleźć bohaterkę z tej fotografii i przekazać jej nasze wyrazy uznania i szacunku za jej wzruszającą i patriotyczną postawę.
Problem w tym, że – jak łatwo się domyśleć – nasza Starsza Pani raczej nie wstawia zdjęć i komentarzy na FB, zatem jak trafić na jej ślad? Nie jestem ani informatykiem, ani specjalistą od FB, ale KOD to duża rodzina przyjaznych sobie ludzi, więc od wpisu do wpisu, od linku do linku, od kontaktu do kontaktu i przy pomocy miłych ludzi po nitce do kłębka… Trochę to trwało, ale w końcu udało mi się dotrzeć do wnuczki naszej bohaterki, Marysi Kotowskiej, która obiecała pomóc w kontakcie z babcią. Jak się okazało, nasza bohaterka ma już 91 lat, ma na imię Rena i mieszka na Bemowie, z siostrą Mamy Marysi, która się nią opiekuje. Ze względu na wiek i obawę przed zbyt silnymi emocjami, rodzina Starszej Pani zdecydowała, żeby to właśnie Marysia pośredniczyła w przekazaniu babci naszych wyrazów szacunku i uznania.
Przedtem jednak, udało mi się również dotrzeć przez FB do fotografa, Bartka Murackiego, który także zrobił zdjęcia naszej Starszej Pani w czasie marszu, choć nie to słynne, które obiegło cały Facebook, ale też bardzo ładne i też z tą samą flagą. Bartek zrobił dwie odbitki, które podarował mi w prezencie dla Starszej Pani (wielkie dzięki Bartku). Oba te zdjęcia oprawiłem w ramki i opatrzyłem „złotymi” dedykacjami: W podziękowaniu za Pani wzruszającą i pełną patriotyzmu postawę oraz z życzeniami 100 lat zdrowia, uczestnicy marszu „My, Naród”. Drugie zdjęcie przeznaczyłem dla Marysi i także opatrzyłem podobną dedykacją: W uznaniu wzruszającej i pełnej patriotyzmu postawy Pani Babci, na pamiątkę uczestnicy marszu „My, Naród”. A potem to już tylko dodatki – bukiet pięknych dziewiętnastu róż, znaczek KOD (z napisem „My, Naród”) oraz koszulka KOD z napisem „KOD łączy, nie dzieli”, którą niemal w ostatniej chwili dostarczył mi mąż naszej koleżanki, Moniki Nowak-Ruchały (wielkie dzięki Moniko).
I tak oto, uzbrojony w dwie fotografie, bukiet kwiatów, znaczek i koszulkę KOD spotkałem się wreszcie z Marysią, której przekazałem wszystkie te rzeczy przeznaczone dla naszej bohaterki, z najważniejszą prośbą o przekazanie naszych ciepłych emocji, życzeń i słów uznania, jakie wyrażaliśmy wszyscy w tysiącach komentarzy pod jej zdjęciem.
W niedzielę 6 marca Marysia spotkała się z babcią i przekazała wszystkie upominki oraz wyrazy uznania i życzenia. Nasza bohaterka była ogromnie wzruszona i wdzięczna, ale też bardzo onieśmielona naszym gestem. Prosiła, aby przekazać nam wszystkim wyrazy głębokiej wdzięczności i radości za nasz gest i za to, że pomimo swojego wieku może być dalej z nami. Być może, powiedziała, zobaczymy się znowu 12 marca pod Trybunałem! Czy można nam milej podziękować?
Bo KOD rzeczywiście łączy, a nie dzieli!
Chciałbym także, aby ten symboliczny gest w stosunku do naszej Starszej Pani był jednocześnie okazją dla wyrażenia wspólnego uznania i szacunku dla wszystkich Starszych Pań i Panów i Osób Niepełnosprawnych, które – mimo swojego wieku i różnych trudności – biorą udział w naszych marszach i demonstracjach organizowanych przez KOD. Chylę przed nimi czoła i składam wyrazy głębokiego szacunku!
Pragnę też podziękować Eli Rucińskiej, Elizie Rowickiej-Stępińskiej i Sylwii Mikulec za pomoc w tropieniu śladów naszej bohaterki w dżungli tysięcy wpisów na Facebooku – bez waszej pomocy nie dałbym rady!
Górą KOD! Górą My… Naród!